Van een van mijn volgers op Instagram kreeg ik de vraag hoe om te gaan met al die collega’s die een ‘overlegje’ plannen in de pauze. Ook voor mij is deze werkwijze herkenbaar. Toen ik net startte in het onderwijs zei ik eigenlijk overal ja op. Toch kijk ik hier inmiddels anders tegen aan. Niet direct omdat ik het vervelend vind om in de pauze te overleggen. Ik ga er vooral niet meer automatisch vanuit dat anderen dit ook willen.
Pauze is om even te ontspannen
Om te beginnen is het natuurlijk goed om even duidelijk uit te spreken wat pauze houden nu precies is. Je hebt een pauze tijdens je werkdag om even te ontspannen. Dat weet je natuurlijk al, maar soms is het goed dit nog even te benadrukken. Vooral omdat er heel wat kapers op de kust zijn om die ontspantijd van je ‘af te pakken’. Dat klinkt misschien te negatief, maar ik ken collega’s die het zo voelen. En het zijn echt niet altijd collega’s die je willen spreken tijdens een pauze!
Kapers op de pauzekust
Regelmatig komt het voor dat leerlingen je in de pauze komen opzoeken. Ze hebben een hele belangrijke vraag (heeft u de toets al nagekeken?) of willen iets inleveren. Misschien heb je er iemand uitgestuurd en moet hij of zij jou komen opzoeken om nog wat administratieve handelingen af te handelen. Logische en legitieme redenen, maar is het voldoende om jouw vrije tijd voor in te leveren?
Ook collega’s hebben er een handje van om tijdens pauzes een overlegmomentje in te plannen. En soms plannen ze het helemaal niet in! Dan zoeken ze je op tijdens de pauze en gooien even snel een toch wel ingewikkeld vraagje in de groep onder het mom van ‘ik heb een klein vraagje!’.
Het komt zelfs voor dat teamleiders je vragen om in de pauze langs te komen. Bijvoorbeeld om het antwoord op een door jou (via de mail gestuurde) vraag te beantwoorden. Of om samen met teamgenoten te lunchen onder het mom van teambuilding of ‘elkaar leren kennen’.
Is het erg?
Dat is de vraag. Is het erg? Aan de ene kant denk ik dat het best mogelijk moet zijn om af en toe onder het genot van een restje avondeten van gisteravond met een collega te spreken over een probleem of lastig vraagstuk. Sterker nog, ik vind dat persoonlijk soms best leuk. Beetje lunchen, beetje sparren. Helemaal goed wat mij betreft.
Of ik nou echt zin heb om leerlingen te woord te staan die geen spoedvraag hebben, maar vooral graag willen weten of hun cijfer al bekend is, dat is een ander verhaal. Om dat te voorkomen probeer ik meestal tijdens mijn les een paar minuten te reserveren voor dit soort vragen. Overigens probeer ik vooral ook heel duidelijk te communiceren over de termijn waarop de cijfers worden verwacht en vooral geen valse hoop te scheppen. Hoe duidelijker ik hierover ben, hoe minder vragen er tijdens mijn pauze gesteld hoeven worden.
Het is volgens mij heel persoonlijk hoe erg het is om tijdens pauzes te overleggen of met leerlingen afspraken te maken. Het ligt aan jou hoe je hiermee omgaat. Dat klinkt misschien een beetje als een simpel antwoord, maar het is echt zo. Ik vind het dus niet zo erg om met een collega te sparren tijdens mijn pauze, maar ik heb geen zin om honderd vragen van leerlingen te beantwoorden op dat moment. Tegelijkertijd heb ik ook collega’s die heel duidelijk zeggen dat ze hun pauze niet willen volbouwen met welke vorm van overleg dan ook. Ze communiceren dit duidelijk en daarover komen dan ook geen vragen. Als je hierin duidelijk bent, zal men je op den duur ook niet meer benaderen.
Pauze is pauze? Dat is jouw goed recht!
Het is dus aan jou hoe je ermee om gaat. Ik vind het fijner om even tijdens mijn pauze te overleggen, zodat ik ’s middags wel op tijd op de school van mijn kinderen kan staan op de dagen dat het mijn beurt is om ze op te halen. Een ander wil daar niks van weten.
Belangrijk is dat je goed nadenkt over wat je wel wilt en wat niet. En vervolgens moet je hier heel duidelijk over zijn. Niemand zal je er op aankijken als je tijdens je pauze even rust wilt. Het is namelijk je goed recht. Deel dit dan ook met je collega’s. Ze zullen het echt respecteren.
Wat kun je zelf doen om de rust in je pauze te behouden?
Zelf zit ik graag in de lerarenkamer om te lunchen. Ik vind het gezellig om met collega’s te kletsen. Niet zozeer over werk, maar veel liever over privédingen. Vakantie, reizen, leuke uitjes die wij in het weekend ook kunnen proberen, baby’s die alweer veel te groot gegroeid zijn etc. Ik vind het leuk om van het vaste clubje collega’s waar ik goed mee door een deur kan ook te weten hoe het met ze gaat. De pauze is daar een fijn moment voor.
Toch heb ik soms even geen zin. Wil ik even rust of moet ik iets regelen of afmaken. Dan kies ik er bewust voor om een rustig plekje op te zoeken in de school. Het liefste in een lokaal waar verder geen collega’s of leerlingen zijn. Wat ik ook regelmatig doe is mijn boterham al wandelend opeten. Even een ommetje maken. Hoewel ik op schooldagen over het algemeen behoorlijk veel stappen zet (trap op, trap af), is het heerlijk om even een frisse neus te halen of ergens op een bankje in het zonnetje te gaan zitten. Als ik een tussenuur heb loop ik even naar de supermarkt die op een kwartiertje lopen zit. Ik kom dan helemaal uitgewaaid en ontspannen weer terug.
Hoe besteed jij je pauze het liefste?
Meer inspiratie? Volg mijn online cursus Werkvormen voor iedere les!
Tot 15 september 2021 kan je je nog aanmelden voor de Zomer Challenge van docentenleven.nl. Hiermee help ik jou voorbereiden op het nieuwe schooljaar.
Ben je op zoek naar meer inspiratie rondom werkvormen en het gebruik van online tools? Volg dan mijn online cursus Werkvormen voor iedere les. Daarin leer je heel veel verschillende werkvormen toepassen, maar is er ook aandacht voor motivatie bij leerlingen stimuleren en onderzoeken wat voor docent jij bent! En natuurlijk bespreken we ook verschillende online tools.
Geen zin in een cursus, maar wel op zoek naar nog meer werkvormen? Kies dan voor het e-book Werkvormen!