In de rubriek ‘Mijn weg naar het onderwijs’ komen docenten en leerkrachten aan het woord die in allerlei uithoeken van het onderwijs werken en daar ieder via een geheel eigen route gekomen zijn. Sommigen werken vanaf dag 1 in het onderwijs, anderen hebben eerst een volledig andere loopbaan achter zich moeten laten om te komen waar ze nu zijn. Een enkeling heeft het onderwijs inmiddels ook alweer verlaten of twijfelt momenteel over de volgende stap. Anderen geven aan niks anders meer te willen. Wat al deze mensen gemeen hebben is dat zij hun verhaal graag delen. Ter inspiratie en overweging voor alle startende docenten en ieder ander die op het punt staat de sprong te wagen. Lees je mee? In deze aflevering het verhaal van Petra Both.
Op mijn 18e ben ik gelijk vanaf de havo gaan werken, in 1986 was dat helemaal niet raar. Ik werkte bij de bank en daar kreeg ik allerlei opleidingen in verschillende takken van het bankwezen. Je kunt hierbij denken aan verzekeringen, hypotheken, maar ook heb ik mijn reisdiploma, SEPR gehaald. Op mijn 26e werd ik moeder en ben ik gestopt met werken. Wel ben ik toen de opleiding tot coupeuse gaan volgen. Dit heb ik afgerond toen ik in verwachting was van de derde. In de tussentijd gaf ik ook naailes aan een achttal dames uit de buurt.
Trouwjurk
Na elf jaar thuis te zijn geweest kwam ik door het maken van een trouwjurk aan een baan in een bruidsmodezaak. Dit kon gewoon onder schooltijd. Onze jongste zat toen in groep 3 en kon tussen de middag op school eten en om drie uur was ik weer thuis. Ideale werktijden dus. Het was mijn taak om jurken te vermaken, maar ook te maken. Mijn coupeusediploma kwam dus goed van pas. Na een jaar of vijf liep het niet meer zo lekker daar en kwam ik in ons dorp bij een schoenenwinkel te werken. Daarnaast werkte ik ook als invalkracht bij een damesmodezaak. Ook deed ik verstelwerk voor twee kledingzaken, dit kon gewoon thuis.
Op zoek naar meer
In de zomer van 2011 begon ik me af te vragen of dit was wat ik wilde. Ik had immers een havodiploma en had daar eigenlijk niets mee gedaan. Na een gesprek met een kennis besloot ik het roer om te gooien. Thuis gekomen van vakantie ben ik gaan zoeken op de site van de hogeschool bij ons in de buurt en ben ik naar een open avond gegaan. Diezelfde week heb ik me ingeschreven voor de lerarenopleiding Nederlands en een week later had ik mijn eerste college. Ik was toen 45. Het betekende wel een enorme discipline, want ik moest gewoon 4 jaar twee avonden per week naar school. Doordat mijn man en drie kinderen erachter stonden, was dit haalbaar. Onze dochter heeft enorm veel geholpen in huis, zonder haar hulp was het niet zo soepel gegaan. Het eerste jaar heb ik stage gelopen op een middelbare school in de buurt en in 2012 ben ik gaan werken in Rotterdam, waar ik nog steeds met heel veel plezier werk. Uiteindelijk ben ik drie jaar en zeven maanden bezig geweest en heb ik mijn diploma gehaald.
Achteraf
Achteraf vraag ik me wel eens af waarom ik niet eerder voor het onderwijs heb gekozen, maar tegelijk bedenk ik me dan ook dat ik dan niet de levenservaring had gehad die ik nu heb. Ik had het allemaal voor geen goud willen missen. Ik geniet iedere dag weer van de pubers waar ik les aan mag geven. Het zijn voornamelijk de examenklassen van het vmbo waar ik les aan geef en ik hoop dit nog even vol te houden.
Wil jij jouw verhaal ook delen op docentenleven.nl? Stuur dan een mailtje met jouw verhaal naar info@docentenleven.nl. Hopelijk kunnen we zo nog veel meer verhalen delen!
