Net als de vele wegen die naar Rome leiden, zijn er veel wegen om in het onderwijs terecht te komen. In de rubriek ‘Mijn weg naar het onderwijs’ komen docenten en leerkrachten aan het woord die in allerlei uithoeken van het onderwijs werken en daar ieder via een geheel eigen route gekomen zijn. Sommigen werken vanaf dag 1 in het onderwijs, anderen hebben eerst een volledig andere loopbaan achter zich moeten laten om te komen waar ze nu zijn. Een enkeling heeft het onderwijs inmiddels ook alweer verlaten of twijfelt momenteel over de volgende stap. Anderen geven aan niks anders meer te willen. Wat al deze mensen gemeen hebben is dat zij hun verhaal graag delen. Ter inspiratie en overweging voor alle startende docenten en ieder ander die op het punt staat de sprong te wagen. Lees je mee? In deze aflevering trap ik zelf af met mijn verhaal.
Als ik begin bij het begin, dan moet ik eerlijk zeggen dat ik niet het type leerling was dat alles uit haar schoolwerk haalde. Ik puberde behoorlijk en vond een heleboel dingen interessant, maar school was hier niet een van. Zo kwam het dat ik binnen drie jaar van havo/vwo naar mavo afstroomde en dat mijn docent Nederlands (en mentor) mij te kennen gaf dat het nooit iets zou worden met mij. Dit gevoel heb ik lang bij me gedragen. Veel te lang!
Na de mavo ging ik na een paar verkeerde studiekeuzes naar het MBO. Ik werkte vier dagen en ging een dag naar school. Na twee jaar was ik secretaresse en klaar. Dacht ik. Toch zat ik niet op mijn plek. Ik wilde iets anders. Ik wilde nuttig zijn, de sociale kant op, maar had nog niet goed voor ogen wat dit precies moest zijn. Ik begon met een MBO opleiding op niveau 4 en ging werken als intercedent. Na dit diploma ging ik studeren aan de Haagse Hogeschool. Personeel en Arbeid. Toen raakte ik zwanger van mijn eerste kind. Ik haalde de propedeuse op mijn tandvlees. Na de geboorte van mijn kind wist ik een ding zeker: ik wilde wel werken, maar ik wilde de tijd die ik niet bij mijn kind kon zijn zinvol besteden en het liefst iets toevoegen aan het leven van anderen.
Zo kwam het dat ik eindelijk wist welke richting ik op wilde. Ik meldde me aan bij de Universiteit Leiden voor de studie Orthopedagogiek. Eerlijk is eerlijk: ik kreeg hiervan wel een aantal lichte paniekaanvallen. Ik had immers nog steeds het stemmetje van mijn docent Nederlands in mijn hoofd. Toch begon ik, 22 jaar oud en een kind van drie maanden oud, aan de studie. Ik haalde genoeg punten om door te mogen. Ik kreeg nog twee kinderen en uiteindelijk haalde ik in 2011 mijn bachelordiploma.
In het laatste jaar van mijn studie deed ik mijn afstudeeronderzoek. Voor een groot onderzoek binnen de Universiteit Leiden nam ik op verschillende basisscholen in Zuid Holland de Wisc-III test af. Ik bracht hele dagen op die scholen door. Ik kreeg een band met de leerlingen, zag wat er allemaal gebeurde op school en iets in mij werd hierdoor geraakt. Wat een fijne omgeving. Ik voelde me thuis in de onderwijsomgeving. Na het behalen van mijn bachelordiploma wilde ik dan ook overstappen. Ik wilde niet langer de master Orthopedagogiek doen, ik wilde de master Onderwijswetenschappen doen. Maar toen ik me begon in te lezen en met mijn moeder (die toen al 30 jaar in het onderwijs werkte) sprak, begon ik te twijfelen.
Wat kon ik als onderwijswetenschapper toevoegen als ik nog nooit binnen het onderwijs gewerkt had? Ik zag mijn medestudenten de master volgen terwijl ze nog nooit een professionele stap in een school hadden gezet. Als ik dit ook zou gaan doen, wilde ik liever wat meer toegevoegde waarde hebben. Ik nam een jaartje pauze, dat werden er ruim twee. Werkte ondertussen door in de jeugdzorg, pleegzorg en met verstandelijk beperkte jongvolwassenen. Na een tijdje besloot ik dat ik mijn plan toch wilde uitvoeren. Maar voordat ik de master zou gaan opstarten, wilde ik eerst ervaring opdoen in het onderwijs zelf.
In 2014 schreef ik me in voor de lerarenopleiding en stapte ik een school bij mij in de buurt binnen op zoek naar een plek om te leren. Ik kreeg de gelegenheid om een dag in de week met een docent Nederlands mee te lopen. Daarnaast zorgde ik voor mijn gezin, studeerde en werkte onregelmatig in de jeugdzorg. Na een tijdje ontstond er een gat in de formatie die maar niet kon worden opgevuld. Ik bood mezelf aan, deed een proefles en werd direct aangenomen. Na drie maanden had ik een baan als volwaardig docent Nederlands op een vmbo.
Het was hard werken. Hoewel ik fijne collega’s had die graag wilden helpen, werd ik wel in het diepe gegooid. Ik keek bij collega’s en zij bij mij. Ik leerde veel en snel. Veel meer dan ik tijdens de opleiding leerde, waardoor ik soms de opleiding achterhaald vond en het moeilijk vond om me erop te richten. Ook de drukte, de hoeveelheid werk en de combinatie met mijn gezin maakte dat ik soms moeite had om tijd te besteden aan mijn studie. Toen ik zwanger raakte van mijn vierde kind heb ik dan ook even een pauze genomen.
Inmiddels ben ik enorm gegroeid en werk ik op een andere school. Ik sta nu ruim 5 jaar zelfstandig voor de klas. Mijn studie is afgerond, na de kerst doe ik mijn afstudeerzitting om mijn goedgekeurde scriptie te verdedigen en in februari of maart mag ik dan mijn diploma in ontvangst nemen.
Inmiddels ben ik in september wel al gestart met mijn oorspronkelijke droom: de master Onderwijswetenschappen. Het eerste vak heb ik succesvol afgerond en ik geniet van de uitdaging die deze nieuwe studie mij biedt.
Mijn werk als docent combineer ik (nog altijd) met mijn gezin met vier kinderen. Daarnaast werk ik als zzp’er onder de naam M2 Onderwijs&Educatie. Ik richt mij op projecten omtrent het ontwerpen en opzetten van nieuwe opleidingen en cursussen, schrijf mee aan een nieuwe methode Nederlands en ik heb het platform docentenleven.nl opgericht. Hiermee wil ik startende docenten informatie, tips en een plek bieden. Maar daarnaast wil ik ook scholen en opleidingen ervan overtuigen hoe belangrijk het is om tijd en aandacht te besteden aan startende docenten.
Wil jij ook (anoniem) je verhaal doen in deze rubriek? Stuur dan een mailtje naar info@docentenleven.nl.
Opeens weet je het…
Je wordt leraar! In dit boek beschrijf ik precies welke keuzes je moet maken, welke zaken je moet overwegen, welke opties je hebt en waar die opties je brengen. Met recht een praktische leidraad om jezelf te dirigeren naar een omscholingstraject dat zo goed mogelijk bij jou past!
Of bekijk de website van De Lerarenwaaier! Er zijn inmiddels drie Lerarenwaaiers: Klassenmanagement, Werkvormen en Het mentoraat. De Lerarenwaaiers, ieder met een eigen kleur, helpen je met praktische tips die je zo in je tas stopt!
